fotoshoot gezin strand, zomershoot, vakantiefotograaf, fotoshoot vakantie

Zomershoot op het strand

Wat is fijner dan op een zonnige zaterdagmorgen aankomen op een nog rustig strand? Onder een strakblauwe lucht maakte ik kennis met Iris, Mischa en hun (bonus)kinderen voor een zomershoot met het hele gezin op het Scheveningse strand. De kinderen hadden geen tijd te verliezen en renden gelijk naar de zee. Er werd gespetterd, gelachen en gestoeid. Schelpjes gezocht, gespeeld en gekroeld. Precies zoals het hoort tijdens een dag aan zee!

Zo leuk om te zien dat de stiefbroers en -zus zich van dat hele stief en het leeftijdsverschil niks aantrokken. Hier is bonus echt het meest treffende woord: ik zag één hecht gezin dat ontzettend veel plezier met elkaar had op het strand. De groten speelden met de kleintjes, de kleintjes gingen papa natgieten (nouja, er naast maar dat was perongeluk) De groten plaagden de kleintjes en dat was het moment dat moeders zich fanatiek met de strijd ging bemoeien. Tot grote hilariteit van iedereen.

Zo simpel kan het zijn. Zo mooi kan het zijn.

Vakantie is bij uitstek de tijd van het jaar om herinneringen te maken met je gezin. Foto’s helpen je om die mooie momenten beter te onthouden. Dus maak ze en maak er veel! Zorg dat je er zelf vaker dan één keer op staat en probeer ook foto’s te maken met het hele gezin bij elkaar. En wat nog gaver is: neem een fotograaf mee! Dan hoef je een dag lang geen camera uit je tas te halen en alleen maar te genieten van de tijd samen met je gezin. Ik leg jullie mooie herinneringen met veel liefde voor jullie vast en maak zelfs het album voor je! Op deze pagina lees je meer over de shoots die ik deze zomer aanbied. Dat kan een zomershoot zijn op het strand, maar net zo goed in de bossen, op het vakantiepark of op de camping. Of neem gelijk contact op via het formulier hiernaast.

20200311-DSC_9316-1

Day in the life gezinsshoot bij Harriëtte & kids

Nog 16 nachtjes slapen, dan is papa thuis! Voor project Thuisfront deed ik een gezinsshoot bij Harriëtte en haar 3 kinderen. Een gewone day in the life gezinsshoot, maar dan met één belangrijk persoon minder op de foto: papa is als militair voor een aantal maanden uitgezonden naar ver weg. En toch was hij er een beetje bij, met de foto’s op het aftelbord, de bloemen voor de verjaardag van één van de kinderen en voor iedereen een eigen kaart op het dressoir.

Het is een mooi aandenken geworden voor iedereen. De oudste die zo graag goochelt en grapjes uithaalt en die inmiddels zo lekker zelf kan lezen, de middelste die nu zo netjes binnen de lijntjes kan kleuren en de jongste die er op los boeft. Met twee handjes uit een beker drinkt en daarna lekker met de vork in de melk zit te roeren. Laarsjes verkeerd om aan en lekker druifjes snoepen als je denkt dat mama het niet ziet. Maar ook het samen spelen, samen koken en kroelen met mama. De kleine grote dingen van het leven met kleine kinderen.

Dit zijn de dingen die papa gemist heeft de afgelopen maanden. De ontwikkeling van de kinderen die zo ontzettend snel gaat op deze leeftijd. Maar dit zijn ook de dingen waarvan je denkt: dat onthoud ik wel. Maar weet je, dat doe je niet. Niet alles. Niet alsof je het voor je ziet. Ik weet het van mezelf, dingen die ik van de oudste niet opgeschreven of gefotografeerd heb omdat ik dacht dat ik het wel zou onthouden. Niet dus. En dat maakt deze foto’s zo mooi en belangrijk. Voor nu, maar vooral voor later.

Welke herinneringen van je eigen gezin zou je het liefst voor altijd vasthouden? En heb je daar foto’s van? Ik leg graag een paar gewone, maar o zo bijzondere momenten voor jullie vast.

20200225-DSC_0974

Waarom een fotoshoot?

“Ik ben niet zo goed in foto’s maken.”⁠

Dat zei een moeder die ik net aan de telefoon had, ze boekte een shoot bij me. Ze zei: “Ik ben niet zo goed in foto’s maken, ik houd er ook niet zo van om op de foto te gaan. Mijn moeder had dat net zo, en nu heb ik dus bijna geen foto’s van haar en van ons gezin van vroeger. Ik wil niet dat mijn kinderen ook geen foto’s van ons hebben”. ⁠

En zo stapt ze over haar cameravrees heen omdat ze haar kinderen foto’s van hun jeugd gunt. Wat een topmoeder ben je dan!⁠

Laat dit nu precies de reden zijn dat ik fotograaf ben geworden. De fotoreportages zijn echt leuk voor de vaders en moeders nu, maar voor de kinderen zijn ze later meer dan leuk: ze zijn enorm belangrijk. Ze brengen herinneringen boven aan hoe hun jeugd was. Hoe hun kamer eruit zag, wat hun favoriete speelgoed was en hoe ontzettend veel hun ouders van hun hielden (en houden). Want dat vind ik het mooiste om te laten zien: de liefde in een gezin. ⁠

Twijfel je of een fotoshoot iets voor jullie is? Bekijk het eens vanuit de ogen van je kinderen, gun hen deze herinneringen die voor altijd vastgelegd zijn.

Wi je meer informatie? Ontdek dan hier welke fotoshoot het beste bij jullie past, of neem contact op voor een advies op maat.

Gezinsshoot

Gezinsshoot bij Kim & kids

Als je als fotograaf zegt dat je een paar uur meedraait in het gezin, dan moet je met alles rekening houden. Ook met Carnaval. Nu ben ik als Brabantste opgegroeid met Carnaval, dus ik vond het ontzettend leuk om juist vandaag een gezinsshoot te mogen doen bij Kim en de kids.

Nu was ik er wel bij, maar de vader van deze 2 meiden is al een paar maanden weg. Voor zijn werk als militair is hij uitgezonden. Hij moet niet alleen zijn gezin missen, maar ook Carnaval. Extra reden om juist vandaag een shoot te plannen.

Toen ik aankwam waren de voorbereidingen al in volle gang: snel een boterhammetje eten en dan naar boven om te verkleden, tandjes te poetsen en het kleinste meiske om te toveren in een Mexicaantje. Vooruit, met supermanjurkje, maar met carnaval kan alles. Grote zus Zebra was er al klaar voor. Toen was het in hoog tempo wandelen, fietsen en steppen om op tijd te zijn voor de start van de optocht.

Precies op tijd kwamen we aan, confetti en serpentines in de aanslag en toen begon de optocht. De kinderen hebben het geweldig gehad. Natuurlijk was het vermoeiend en kwam de onvermijdelijke valpartij met de step. Maar de traantjes waren gedroogd en ik hand in hand met het zebraatje naar huis liep, vertelde ze dat ze het heel leuk had gehad. En confetti gooien was het allerleukste!

Wat ik zo leuk vind om te merken is hoe snel de kinderen vertrouwd zijn met deze vreemde mevrouw in huis. Regelmatig word ik mama genoemd, en toen na de valpartij met de step moeders haar handen vol had met de driewieler (links) en de step (rechts), liep ik hand in hand met de kwebbelende brokkenpiloot naar huis.

Wil je meer weten over mijn project voor de gezinnen van uitgezonden militairen? Lees dan hier verder.

fotoshoot gezin gezinsshoot

Familieshoot bij Suzanne en kids

Op een dinsdagochtend was ik te gast bij Suzanne en haar meiden van bijna 3 en bijna 1 voor een korte gezinsshoot. Nog voor ik aankwam ging de deur al open en kreeg ik geen handje van Roos. Want: ze ging vandaag niks anders doen dan anders. En zo is het Roos! Dat is precies hoe een fotoshoot met mij eraan toegaat: je bent wie je bent en je doet wat je altijd doet. Al is het natuurlijk helemaal niet erg om even gedag te zeggen als er iemand binnenkomt 😉

Roos houdt er niet van om te poseren voor een foto, maar ze keek wel enorm uit naar mooie foto’s voor haar nieuwe jungle kamer. En dat is helemaal goedgekomen. Het was een gezellige ochtend met het vrolijke gekwebbel van Roos en de kleine Jasmijn die intussen al tijgerend heel ondeugend de wereld aan het ontdekken was. Er werd gekletst, gekroeld, gekieteld, getimmerd en stiekem met een vingertje van sinaasappelsap geproefd. Er werden koekjes gebietst bij de bakker, gewandeld met de kinderwagen en eendjes gevoerd, veilig van achter mama’s rug. Want oei wat kwamen ze ineens dichtbij!

Het zijn van die simpele dingen om op te schrijven. En er zijn vast genoeg gezinnen die samen boodschappen doen en de eendjes voeren. En toch is het bijzonder. Voor jullie. Omdat het jullie herinneringen zijn aan deze tijd. Leuk voor jezelf om terug te zien, van die heerlijke “o ja” momentjes. Maar ook voor deze twee meiden als ze wat groter zijn. Om te zien met hoe ontzettend veel liefde ze opgevoed worden. En dat gun ik iedereen.

20190825-DSC_3596-2

Newborn fotoshoot bij Baby Lucas

Toen hij 11 dagen oud was maakte ik voor het eerst kennis met de kleine Lucas. Een piepklein, schattig kereltje met een enorme bos donker haar. Zo jong dat hij nog aan het vervellen was. Toen ik aankwam voor deze mini-fotoshoot lag hij heerlijk te drinken bij mama en dat hield hij een hele tijd vol. Ook al is hij in België geboren en heeft hij een Spaanse vader, zijn moeder is Nederlands, dus zo werd ik toch op beschuit met muisjes getrakteerd.

Na de voeding was het tijd om te kroelen met papa. En toen was het eigenlijk slaaptijd, maar net op dat moment kwamen zijn opa uit Nederland en zijn oom, neefje en nichtje uit Amerika op kraamvisite. Die wilden natuurlijk nog wel even kijken bij dat kleine mannetje. Het werd dus een fotoshoot met internationaal karakter! Neef en nicht bleken twee echte wervelwinden te zijn, maar toch viel kleine Lucas lekker in slaap in de woonkamer, onder toeziend oog van zijn trotse opa.

Win een fotoshoot

Gezinsshoot, fotoshoot gezin, day in the life fotoshoot

Blue Monday

Win een fotoshoot! Vandaag is het blue Monday. Wetenschappelijk berekend of stunt van de reclamemensen, het maakt niet uit: blue Monday is al jaren een feit. Het is de 3e volle week van januari. De feestdagen liggen al weer ruim achter je, de zomervakantie is nog lang niet in zicht en de eerste goede voornemens zijn al weer gesneuveld. Als je het niet was zou je er bijna alsnog depressief van worden. Daar gaan we dus wat aan doen.

Tijd voor wat leuks: ik geef een fotoshoot weg. Een shoot die het leven laat zien zoals het echt is, want het is allemaal zo beroerd nog niet (voor de meeste mensen dan). Niet geposeerd, geen ingewikkeld gedoe. Gewoon jullie die doen wat jullie altijd doen. Het enige wat anders is, is dat ik er bij ben. 

Wie gun jij zo’n fotoshoot? Iemand die het nu echt kan gebruiken misschien? Een vriendin die (bijna) moeder is geworden van een kleintje? Of opa en oma die al zo vaak op de kinderen gepast hebben? Of misschien gewoon jezelf?

Twijfel je wat voor shoot je wilt? Kijk hier voor de verschillende voorbeelden.

Wil jij zo’n fotoshoot winnen? Kijk dan op mijn Instagram op Facebookpagina voor de voorwaarden.

Ik geef twee shoots weg: eentje via Facebook en eentje via Instagram. Je kunt dus twee keer meedoen.

Op maandag 27 januari maak ik de winnaar bekend op deze social media kanalen.

Voorwaarden van deelname: je gaat ermee akkoord dat

  1. het een ongeposeerde shoot is (dus geen familieportretten, geen schoolfotokapsels en geen tandpastaglimlachen) en 
  2. dat ik de foto’s naderhand mag gebruiken op mijn site en social media.

Later is al lang begonnen

Over waarom het zo belangrijk is om foto’s van je gezin te hebben.

Vroeger, lang lang geleden, hadden we thuis een videoband van Harrie Jekkers. Het gelijk van de koffietent. Ik heb hem zo vaak gezien dat ik hem helemaal kon meepraten. Eén van de nummers die me is bijgebleven heet Later is al lang begonnen. Toen zong ik het gedachteloos mee. Maar vandaag speelde de tekst door mijn hoofd.

Sparend voor later ga je straks ook sparend dood. Nou is dat nooit echt mijn makke geweest. In letterlijke zin. Maar als je het hebt over het uitstellen van dingen voor later, dan wel. En daar begin ik toch steeds meer van terug te komen. Ik heb te veel mensen gezien de laatste tijd die “later” niet meer mee mogen maken of daar nu in angst voor leven.

Het enige wat ik echt spaar voor later, dat zijn foto’s. Ik probeer er zo veel mogelijk te maken. De kinderen veranderen zo snel. Grappige dingen die ze vandaag doen, doen ze morgen al niet meer. En waar ik bij de oudste dacht: dat vergeet ik toch nooit…wel dus. Na een jaar al. Dus ik leg ze vast. Mooie herinneringen van nu, voor later. En later kan al volgende week zijn, dat maakt niet uit. Maar gewoon een moment om terug te kijken op wat er is en hoe mooi we het eigenlijk hebben.

Het is mijn drive geweest om als gezinsfotograaf te gaan werken. Omdat ik ook anderen gun om eens stil te staan en van een klein afstandje naar hun gezin te kijken en te zien hoe goed ze het eigenlijk voor elkaar hebben.

Om dezelfde reden ben ik een fotoproject begonnen in ons eigen gezin. Elke dag een foto, wat aan het eind van het jaar een album wordt van 366 pagina’s. Eén voor elke dag van 2020. En juist die foto’s helpen om te zien dat het de kleine simpele dingen zijn die het nu zo mooi maken. Dwars door het enorme slaaptekort heen. Dwars door de meltdown rond etenstijd heen. Dwars door de doorgelekte luiers heen. Het is goed zoals het is. Het is mooi zoals het is. En dat mogen we wat mij betreft allemaal wel wat meer beseffen.

Later is al lang begonnen

En vandaag komt nooit meer terug.

Klein orkest. 1984. Ze hadden toen al gelijk.

Overweeg je om een moment uit je eigen gezinsleven te laten vastleggen? Ik denk graag met je mee om te kijken wat bij jullie past.

fotoshoot gezin

De momenten ertussenin

Zo, de feestdagen zijn weer voorbij. De familiekiekjes onder de boom en aan tafel zijn weer gemaakt. Heb je je camera al weer opgeborgen tot de volgende vakantie? Of maak je ook foto’s van de momenten ertussenin? 

Ik vind dat juist de leukste momenten. Niet dat ik met Kerst geen foto’s maak, leuke tijd juist, fijn om daar voor later warme herinneringen aan te bewaren. Maar zeker met kleine kinderen is het zo waardevol om ook van alle momenten daartussenin foto’s te maken.

Ik ben zo blij dat mijn ouders vroeger ook foto’s maakten buiten de vakanties om. Er gingen standaard 2-3 rolletjes van 36 mee op vakantie, maar ook van andere momenten zitten er foto’s in het album. Bijvoorbeeld van samen met mijn vriendinnetje verkleden in zelfgemaakte kleding (met nietjes aan elkaar gehecht) is iets wat ik anders allang vergeten zou zijn. Of kaarten met opa. Ik was zo trots dat ik keer op keer op keer van hem kon winnen. Mócht winnen, zo ontdekte ik later. En dan die wazige foto aan tafel met oma. Ik in mijn bruidsjurk. Dat bleek de laatste foto te zijn die van ons samen gemaakt is. Dierbare herinneringen, zeker omdat er mensen op die foto’s staan die er nu helaas niet meer zijn of met wie het contact wat is verwaterd.

En weet je, je weet niet wat later je brengt. Niets is vanzelfsprekend. Dus hup, haal die camera weer uit de kast. Leg hem binnen handbereik en klik eens wat meer terwijl je geniet van de mensen en de leuke momenten om je heen. Vind je het moeilijk? Overweeg dan eens om iemand anders een moment uit jullie leven vast te laten leggen. Leuk voor jezelf, maar ook een geweldig cadeau voor je kinderen. Voor later. Hoe later er dan ook uit ziet.

Echt van vroeger. Oranje tafelkleed, groene stoelen, oma’s handtas op tafel. En inclusief de afgeknipte randen zoals mama vingers voor de lens of andere storende elementen professioneel wegwerkte van de foto’s 😉
Samen met mijn vriendinnetje Maaike en onze poppen. Volgens mij één van de weinige keren dat ik echt met mijn pop gespeeld heb. Ik was niet echt een poppenkind.
Fijn dat ook andere mensen foto’s hebben gemaakt tijdens onze bruiloft. De laatste foto samen met oma…


silhouet glijbaan

Goede voornemens

Nieuw jaar, nieuwe ronden, nieuwe kansen. Dat betekent: tijd voor goede voornemens. Nou moet ik bekennen dat ik daar eigenlijk nooit aan doe. En uit principe al helemaal niet op 1 januari.

En als ik dan toch aan het bekennen ben: ik doe eigenlijk het hele jaar aan goede voornemens. En ik vergeet ze meestal net zo snel als ik ze bedacht heb. Stoppen met suiker eten bijvoorbeeld, maart 2019. Zeker 3 weken volgehouden. Eerder naar bed, oktober 2019. Twee nachten gelukt, hooguit.

Dat is wat bij me past: iets nieuws lezen, daar heel enthousiast over zijn en daarna zo enthousiast zijn over het volgende dat ik het eerste al weer vergeten ben.

Maar ik heb het afgelopen jaar ook wat geleerd over mezelf. Als ik ergens écht enthousiast over ben, als ik iets écht graag wil, dan vergeet ik het niet zomaar. Dan houdt het me dag en nacht bezig. En laat ik dat nou gevonden hebben in 2019. Het was geen voornemen, niet een idee dat op het eerste gezicht wel aardig lijkt, met de gedachte van laat ik dat maar eens gaan doen. Het was iets wat ik écht graag wil, voor nu en voor heel veel jaar na nu. En wat ik helemaal heb uitgewerkt in een plan. Ik wilde fotograaf worden. Rephrase: ik wil fotograaf zijn. En niet zomaar één. Ik wil een goede fotograaf zijn, die gezinnen op een treffende manier weet vast te leggen. Met de liefdevolle, grappige en verdrietige momenten die bij het gezinsleven horen. Ik wil dat mensen blij zijn met de foto’s die ik voor hen maak. Omdat ik blij word van andere mensen blij maken. Dat wil ik. En daar werk ik aan. Met een plan.

Want als je fotograaf bent zoals ik dat wil zijn, dan ben je ook ineens ondernemer. En dat is meer dan een vak. Zeker als je dat naast een baan in loondienst doet. Evenveel werk in veel minder tijd. En met nog nul ervaring als ondernemer. En als je beginnend fotograaf bent, wil je beter worden in wat je doet (hopelijk ook als je niet beginnend bent, maar dat is een ander verhaal). En als je beginnend fotograaf bent, heb je ook nieuwe spullen nodig (waarschijnlijk ook als je niet beginnend bent, never ending story). En een site, en een idee over hoe je jezelf op de kaart zet. En een huisstijl. En kennis over administratie, belasting en andere dingen waar je als enthousiaste starter helemaal niet over na wilt denken. Maar dat moet dus wel. Een plan dus. Stap voor stap aan de slag. En dan lukt het. Echt!

Ik ben trots op wat ik afgelopen jaar heb gedaan en geleerd. Ik heb een website gemaakt, geen idee dat ik dat kon. Ik heb dingen geleerd over social media, contentkalenders en inhaakkalenders, dat een logo eigenlijk een beeldmerk heet. Ik heb me verdiept in belasting en administratie. En intussen probeer ik elke dag een betere fotograaf te zijn dan de dag ervoor.

Dus, voordat je je op blue monday teleurgesteld afvraagt waarom je je goede voornemens al weer hebt losgelaten, bedenk je eens wat je nu écht graag wilt. Wat jíj́ wilt. Voor jezelf. Niet voor iemand anders. En hoe ziet dat er dan precies uit? Kun je het echt voor je zien? Welke kleine stappen kun je zetten om daar dichter in de buurt te komen? En kun je oprecht blij zijn als je het eerste stapje hebt gezet? Of zie je vooral wat je nog niet hebt bereikt?

Ik ben heel benieuwd naar jouw plannen om te gaan realiseren wat jij echt wilt. En als je het leuk vindt om samen over die plannen na te denken, dat vind ik ook heel leuk. Dus laat het me weten!