documentair portret, portret, buitenportret, kinderportret

Vegten voor Nederland

Stel, je bent 7 en je vader is een half jaar naar heul ver weg. Zo ver weg als je op school met aardrijkskunde nog niet gehad hebt. En dan ben je thuis met mama en je zusje. Ook leuk, maar niemand kan zo goed voorlezen als papa. En naar papa kan je zwaaien als je helemaal zelf naar het skateparkje aan de overkant van de weg gaat. Dat kan papa namelijk zien vanaf de bank in de woonkamer. Maar nu dus even niet.

skaten, documentairefamiliefotografiel, fotoshoot gezin

Maar verder ben je gewoon een jongen van 7. Die hoort hoe de grote mensen over hem praten. Die graag goed zijn best wil doen op school, maar dat het soms lastig vindt met alle afleiding. Die ook gewoon met zijn zusje vecht om de stiften, want er is maar 1 goede rode en die heb je allebei NU nodig. Die graag een mooi verjaardagscadeau als verrassing voor mama koopt, en dat samen met papa en zus via Skype en bol.com ook gewoon fikst. En dan heel gespannen toekijkt of mama het wel leuk vindt.

verjaardag, verrassing, documentaire gezinsfotografie

Je bent die jongen van 7 die zo graag op zijn vader wil lijken. Die een supercoole legerkamer helemaal zelf heeft gestyled met allemaal gadgets die je zelf hebt onderhandeld op de legerspullenmarkt. Hoe gaaf is dat! En een camouflagepak, net als papa, met je naam erop.

portret, kinderportret, documentair portret

Stel, je bent die jongen van 7. Die jongen die zo graag wil zijn als papa. Maar ook weer niet, want dan ben je zo vaak ver weg van huis en dat is eigenlijk helemaal niet leuk.

Van mijn fotoreportages maak ik altijd een album en een slideshow. Deze slideshow is het verhaal van dit gezin, en van deze lieve, stoere jongen in het bijzonder, met de muziek van papa en mama: “So close, no matter how far”.

Voor een Day in the Life reportage loop ik een aantal uur mee met jullie gezin. In mijn slideshow en album geef ik jullie terug hoe het (voor mij) voelt om jullie te zijn. Hoe het voelt om je zoon van 7 te zijn. Hoe het voelt om moeder te zijn van 2 peuters die echt wel heel lief zijn, maar die je af en toe zo graag even achter het behang zou plakken. Dat gevoel, die herinneringen, die krijg je terug na een paar uur Melissa op bezoek.

Neem gerust contact met me op als jij dit gevoel ook voor jouw gezin als permanente herinnering wilt hebben. Want sommige dingen komen nooit meer terug…

20200311-DSC_9316-1

Day in the life gezinsshoot bij Harriëtte & kids

Nog 16 nachtjes slapen, dan is papa thuis! Voor project Thuisfront deed ik een gezinsshoot bij Harriëtte en haar 3 kinderen. Een gewone day in the life gezinsshoot, maar dan met één belangrijk persoon minder op de foto: papa is als militair voor een aantal maanden uitgezonden naar ver weg. En toch was hij er een beetje bij, met de foto’s op het aftelbord, de bloemen voor de verjaardag van één van de kinderen en voor iedereen een eigen kaart op het dressoir.

Het is een mooi aandenken geworden voor iedereen. De oudste die zo graag goochelt en grapjes uithaalt en die inmiddels zo lekker zelf kan lezen, de middelste die nu zo netjes binnen de lijntjes kan kleuren en de jongste die er op los boeft. Met twee handjes uit een beker drinkt en daarna lekker met de vork in de melk zit te roeren. Laarsjes verkeerd om aan en lekker druifjes snoepen als je denkt dat mama het niet ziet. Maar ook het samen spelen, samen koken en kroelen met mama. De kleine grote dingen van het leven met kleine kinderen.

Dit zijn de dingen die papa gemist heeft de afgelopen maanden. De ontwikkeling van de kinderen die zo ontzettend snel gaat op deze leeftijd. Maar dit zijn ook de dingen waarvan je denkt: dat onthoud ik wel. Maar weet je, dat doe je niet. Niet alles. Niet alsof je het voor je ziet. Ik weet het van mezelf, dingen die ik van de oudste niet opgeschreven of gefotografeerd heb omdat ik dacht dat ik het wel zou onthouden. Niet dus. En dat maakt deze foto’s zo mooi en belangrijk. Voor nu, maar vooral voor later.

Welke herinneringen van je eigen gezin zou je het liefst voor altijd vasthouden? En heb je daar foto’s van? Ik leg graag een paar gewone, maar o zo bijzondere momenten voor jullie vast.

Gezinsshoot

Gezinsshoot bij Kim & kids

Als je als fotograaf zegt dat je een paar uur meedraait in het gezin, dan moet je met alles rekening houden. Ook met Carnaval. Nu ben ik als Brabantste opgegroeid met Carnaval, dus ik vond het ontzettend leuk om juist vandaag een gezinsshoot te mogen doen bij Kim en de kids.

Nu was ik er wel bij, maar de vader van deze 2 meiden is al een paar maanden weg. Voor zijn werk als militair is hij uitgezonden. Hij moet niet alleen zijn gezin missen, maar ook Carnaval. Extra reden om juist vandaag een shoot te plannen.

Toen ik aankwam waren de voorbereidingen al in volle gang: snel een boterhammetje eten en dan naar boven om te verkleden, tandjes te poetsen en het kleinste meiske om te toveren in een Mexicaantje. Vooruit, met supermanjurkje, maar met carnaval kan alles. Grote zus Zebra was er al klaar voor. Toen was het in hoog tempo wandelen, fietsen en steppen om op tijd te zijn voor de start van de optocht.

Precies op tijd kwamen we aan, confetti en serpentines in de aanslag en toen begon de optocht. De kinderen hebben het geweldig gehad. Natuurlijk was het vermoeiend en kwam de onvermijdelijke valpartij met de step. Maar de traantjes waren gedroogd en ik hand in hand met het zebraatje naar huis liep, vertelde ze dat ze het heel leuk had gehad. En confetti gooien was het allerleukste!

Wat ik zo leuk vind om te merken is hoe snel de kinderen vertrouwd zijn met deze vreemde mevrouw in huis. Regelmatig word ik mama genoemd, en toen na de valpartij met de step moeders haar handen vol had met de driewieler (links) en de step (rechts), liep ik hand in hand met de kwebbelende brokkenpiloot naar huis.

Wil je meer weten over mijn project voor de gezinnen van uitgezonden militairen? Lees dan hier verder.